Wkładka wewnątrzmaciczna jest bardzo popularnym i skutecznym środkiem antykoncepcyjnym. Wkładka jest skuteczna przez wszystkie dni cyklu misięcznego i zależnie od typu może pełnić swą funkcję od roku do 5, a nawet do 12 lat. Skuteczność wkładek mierzona wskaźniekiem Pearla utrzymuje się poniżej 1.

Współczesne wkładki wewnątrzmaciczne produkowane są z elastycznego plastiku w wielu konfiguracjach przestrzennych, dopasowanych do światła macicy. Wszystkie też są aktywne, to znaczy zawierają jakiś czynnik zwiększający ich skuteczność. Najczęściej tym czynnikiem jest miedź, która gromadzi się w śluzie szyjki macicy oraz w śluzówce macicy (endometrium) i zmienia jej właściwości.

Wkładki mają kilka niezależnych sposobów działania:

• drażniące działanie wkładki powoduje zmianę konsystencji śluzu, co spowalnia ruch plemników;
  jony miedzi działają plemnikobójczo;
• obecność wkładki utrudnia przemieszczanie się plemników i jaja;
• jako ciało obce wkładka wywołuje niewielki stan zapalny w macicy (jałowy, bez obecności bakterii), co zmniejsza możliwość prawidłowego zagnieżdżenia się zarodka po zapłodnieniu jaja;
• jeżeli wkładka uwalnia dodatkowo hormon, powoduje zmianę struktury endometrium, co zmniejsza szanse zagnieżdżenia się zarodka i zmienia strukturę śluzu macicy, co unieruchamia plemniki.

Możliwe działania niepożądane:

• W niektórych przypadkach znacznie może się zwiększyć krwawienie miesiączkowe, lub mogą wystąpić niewielkie krwawienia w połowie cyklu. Objawy te zwykle ustępują po 2-3 cyklach
• Zbyt duże lub nieprawidłowo włożone wkładki mogą powodować bóle
• W ciągu pierwszych 2 tygodni od założeni wkładki może dochodzić do reakcji zapalnych, zwykle ustępujących samoistnie. Miedź działa antybakteryjnie więc wspomaga naturalne procesy obronne organizmu.
• U części kobiet zdarzają się ciąże pozamaciczne, wkładka przed nimi nie chroni.

Przeciwwskazania:

• Stany zapalne narządów rodnych (nawet wyleczone), mięśniaki macicy, nadżerki, obfite krwawienia i wszelkie tego typu nieprawidłowości, które wymagają leczenia
• niedokrwistość, braki żelaza i nieski poziom hemoglobiny, wysoki OB
• nie stosuje się w przypadku już zaistniałej ciąży
• nie zaleca się pacjentkom z naturalną skłonnością do poronień ( duże prawdopodobieństwo wypadnięcia wkładki)
  w przypadku wad wrodzonych lub nietypowej budowy
• nie zaleca się stosowania wkładki u kobiet, które jeszcze nie rodziły, ze względu na niewielkie rozwarcie szyjki macicy. Młode kobiety są bardziej płodne, a równocześnie trudniej dla nich dobrać odpowiedni rozmiar i typ wkładki. Wskaźnik Pearla jest korzystniejszy dla kobiet starszych.

Założenie wkładki:
Założenie wkładki powinno być poprzedzone badaniem wykluczającym przypadki wymienione w przeciwwskazaniach. Wkładkę zakłada się w ostatnim dniu krwawienia miesiączkowego. Wkładka jest elastyczna i w macicy przyjmuje właściwy sobie kształt i ułożenie. Sterczące na zewnątrz nitki przycina się do długości 2-3 cm. Po około tygodniu dokonuje się sprawdzenia umiejscowienia wkładki oraz przeprowadza się wywiad dotyczący samopoczucia kobiety. Następne badanie powinno wykonać się po kolejnej miesiączce – sprawdza się wtedy czy wkładka nie wypadła i czy krwawienie nie jest nadmierne. Jeśli wszystko jest w porządku, kolejne badania są wykonywane po półroczu a następnie raz w roku.

Zabieg wykonuje: - lek. Michał Kretowicz - specjalista ginekologi-położnictwa